بررسی علل ناباروری در مراجعین مرکز درمان ناباروری دزفول (شمال خوزستان) طی سال های 1393 تا 1396

زمینه و هدف: ناباروری در زوجین، یکی از مهمترین بحرانهای دوران زندگی است که پس از یک سال نزدیکی بدون استفاده از روش های پیشگیری و نهایتاً عدم بارداری، تعریف می گردد. تفاوت های جغرافیایی و جمعیتی در مناطق مختلف منجر به گزارش های گوناگونی در بررسی شیوع ناباروری می گردد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی فراوانی علل ناباروری در تنها مرکز درمان ناباروری دزفول، انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه ی توصیفی، پرونده ی 886 زوج که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند در فاصله ی سال های 1396- 1393 مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات دموگرافیک و روش های تشخیص و درمان موجود در پرونده ی بیماران در پرسشنامه ثبت گردید و نتایج با نرم افزار SPSS نسخه 16 آنالیز گردید. یافته ها: در این مطالعه فراوانی ناباروری اولیه و ثانویه در بیماران به ترتیب، 5/84 درصد و 5/15 درصد بود. فاکتور زنانه 4/30، فاکتور مردانه4/31، هر دو فاکتور زنانه و مردانه 8/24و 1/18سایر علل، عامل ناباروری بود. بیشترین اختلال مربوط به اولیگواسپرمی با 4/64 درصد و کمترین مورد مربوط به تراتواسپرمی با 8/1 درصد بوده است. از علل زنانه نیز بیشترین علت مربوط به تخمدان با 64 درصد و کمترین مورد مربوط به رحم با 4/1 درصد بود. همچنین علل لوله ای نیز با 3/2 درصد مشخص گردید. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد میزان علل زنانه و مردانه دخیل در ناباروری در این مرکز نیز مشابه آمار جهانی می باشد.